تفنگی برای ساکت کردن آدم‌های پرحرف!

پژوهشگران ژاپنی تفنگی ساخته‌اند که با استفاده از آن از فاصله ۳۰ متری می‌توان جلوی حرف زدن یک نفر را گرفت!

بر اساس اظهارات محققان، هدف از ساخت این اسلحه دو چیز بوده است:
- در مکان‌هایی مثل کتابخانه که در آن رعایت سکوت لازم است با استفاده از این تفنگ می‌شود از جلوی حرف زدن مردم را گرفت.
- اما مثل بسیاری از اختراعات دیگر، کاربرد دیگری که این اسلحه می‌تواند پیدا کند، نگران‌کننده است، مثل ساکت کردن غیرمنصفانه یک سخنران یا مانع شدن از سؤال یک نفر در میان یک جمعیت.

محققان به دنبال راهی بودند که در ان جلوی آدم‌هایی که عادت دارند در مکالمات و مناظرات با صدای بلندتر یا پریدن در حرف دیگران، مانع ابراز نظر دیگران می‌شدند، بگیرند.

این تفنگ میکروفنی دارد که می‌تواند به صداهایی که از یک جهت خاص می‌آید، گوش کند، بعد از یک تأخیر ۰٫۲ ثانیه‌ای، این تفنگ با پخش‌کننده صدایش، صدا را در همان جهت بازپخش می‌کند. این کار باعث فرایندی به نام «بازخورد شنوایی تأخیری» Delayed Auditory Feedback یا DAF در آدم پرحرف می‌شود و باعث می‌شود او نتواند به حرف زدنش ادامه بدهد.

شما ممکن است بازخورد شنوایی تأخیری را وقتی با پژواک صدا در تلفن یا اسکایپ روبرو می‌شوید، تجربه کرده باشید. این فرایند، اصلا ناراحتی فیزیکی برای آدم حراف ایجاد نمی‌کند، اما ممکن است همان عدم توانایی حرف زدن باعث ایجاد استرس در وی شود.

حالا بیایید پیش خودمان تصور کنیم که این تفنگ ویژه چه کاربردهایی ممکن است پیدا کند: ممکن است در جریان یک نشست مبارزات انتخاباتی کسی پیدا شود و از این اسلحه استفاده کند و باعث اختلال در سخنرانی یک کاندید شود، ممکن است شخصی با این اسلحه جلوی حرف زدن جمعیتی را بگیرد یا ممکن است در جریان یک شوی تلویزیونی، مدیر برنامه‌های یک آدم مشهور با این اسلحه جلوی حرف زدن مدعوین یا آدمی را که ممکن است با سؤالی باعث ناراحت شدن آدم مشهور شود را بگیرد!

کورت ونه‌گات -نویسنده محبوب من- داستان کوتاهی با نام «هریسن برگرسن» دارد که نخستین بار در سال ۱۹۶۱ در یک مجله علمی تخیلی به چاپ شد، داستان در پادآرمانشهری می‌گذرد که در آن طبق قانون برای ایجاد برابری مطلق در آدم‌های ایالات متحده، آنهایی که هوش بیشتر از متوسط دارند مجبور هستند گوشی‌هایی روی گوششان بگذارند که در آنها ایجاد معلولیت ذهنی کند، حدودا هر ۲۰ ثانیه، فرستنده صداهای گوشخراشی می‌فرستد تا جلوی سوء استفاده غیرعادلانه‌ این آدم‌ها از مغزشان را بگیرد. به شیوه مشابه آدم‌های قوی از لحاظ جسمی باید وزنه‌های سنگین حمل کنند و آدم‌های زیبا باید ماسک‌هایی روی صورت بگذارند. (این داستان را در اینجا بخوانید.)

خواندن این خبر، آدم را به یاد همین داستان می‌اندازد و شاید نگرانمان کند، اما جای خوش‌وقتی است که این تفنگ فعلا جلوی ادای واژگان را می‌گیرد و همچنان می‌شود زیر آن اصوات را بر زبان جاری کرد به علاوه زبان ایما و اشاره هم باقی می‌ماند!

دور نیست زمانی که بدن همه انسان‌ها پر از تجهیزات الکترونیکی پیوندی شود. مثلا همین چند وقت پیش بود که شایعه عینک‌های واقعیت افزوده گوگل، در فضای اینترنت پیچید، پیش‌تر هم شاید خبر چشم مصنوعی را در «یک پزشک» خوانده باشید. حالا تصور کنید که شرکت بزرگ یا دولتی پیدا شود که بتواند روی این تجهیزات الکترونیکی جانبی، کنترل داشته باشد.